ماه من....غصه چراااااااا؟
سلام .... خودم این شعر را خیلی دوست داشتم ومی خواستم از اینجا تقدیم کنم به همه دوستانم وکیمیای گلم که ارزو دارم هیچ وقت ابر دلش بارونی نشه..... آسمان را بنگر، که هنوز، بعد صدها شب و روز مثل آن روز نخست گرم و آبی و پر از مهر، به ما میخندد! یا زمینی را که دلش، از سردی شبهای خزان نه شکست و نه نگرفت! بلکه از عاطفه لبریز شد و نفسی از سر امید کشید و در آغاز بهار، دشتی از یاس سپید زیر پاهامان ریخت، تا بگوید که هنوز، پر امنیت احساس خداست! ماه من! دل به غم دادن و از یأس سخنها گفتن کار آنهایی نیست که خدا را دارند ماه من! غم و اندوه، اگر هم روزی، مثل باران بارید یا دل شی...
نویسنده :
مامان کیمیا
14:03